De vraag hoe ik mijn foto’s maak is wel erg treffend omdat het antwoord in de vraag zit. Ik heb twee motto’s. Hier is er een: Ik schiet geen goede foto’s, ik maak ze. Met dat als uitgangspunt onderscheid ik mijzelf tussen point and click, of nadenken voordat ik de sluiter indruk. In het voorgesprek, hoe kort dan ook, observeer ik dingen waar ik rekening mee hou tijdens de shoot.

Ik kijk of er symmetrie in het gezicht is. Mensen willen graag symmetrie zien. Ik kijk hoe de kaaklijn valt. Hoe de oog opslag is. Of de lippen glimmen, hoe de visagie is gedaan. Ik kijk naar de pose, de heuplijn, de accessoires van de outfit, het kapsel. Het licht en hoe de schaduw valt. Of het vrolijk, zacht, hard of agressief genoeg is. Bij model fotografie ga ik er bijna altijd vanuit dat de persoon op de foto volledig “in control” van zichzelf is. Het moet een uitstraling hebben van “niemand maakt mij wat”. Verder maak ik vaak meerdere crops. Eentje voor je Facebook/LinkedIn banner, eentje full body en een portret uitsnede. Als de ruimte het toestaat shoot ik er een voor publicatie in een magazine op zo’n manier dat er tekst over de foto heen kan zonder dat het model aangesneden raakt. Het dwingt mij om all round te blijven, ook als het niet in de opdracht zit.

M’n camera instellingen heb ik al gedaan. Maar ik check ze wel even. Ik kijk naar m’n sluitertijd, ISO, diafragma. Meestal shoot ik met diafragma voorkeur. Soms doe ik bracketing voor HDR bewerking uit de hand als het aanwezige licht mij niet aanstaat. Dat werkt wonderwel bij het editten.

Na de shoot komt de selectie procedure en het werken met software. Ik heb een Adobe Creative Cloud abonnement voor fotografen. Om vooraf even een ballon door te prikken, ik gebruik geen Photoshop. Beroepsmatig heb ik jaren met Adobe Photoshop gewerkt vanaf versie 2.5, de software stond op 2 kleine floppy’s van 1.44 Megabyte die je in moest lezen op een Apple Macintosh Performa in 1990, mijn ervaring met Photoshop is dus op moment van schrijven 28 jaar, ik weet waarover ik spreek. Je kan veel van Photoshop zeggen en er creatieve dingen mee maken maar ik vind het een draak van een interface die elke vorm van creativiteit omvormt tot een technisch stuk software waar je vooraf moet gaan bepalen wat je ongeveer wilt en pas dan kan je aan de slag gaan met lagen en maskers. Photoshop schuif ik glimlachend terzijde tenzij ik tekst in het beeld moet brengen óf als ik iets weg moet halen zoals een biertent in de achtergrond. 95% van mijn werk maak ik met Lightroom. Adobe Lightroom Classic CC om precies te zijn. Ik kan lezen en schrijven met deze software die speciaal voor fotografen en niet voor beeldbewerkers is gemaakt. Lightroom laat mij creatief en intuïtief zijn tijdens mijn post processing zoals een kunstschilder dat doet als hij begint en tegen een leeg stuk canvas aankijkt. Ik hoef niet met lagen te werken, ze zitten er nog geen eens in. Het is op een hele slimme manier geprogrammeerd waardoor je het hele content management, copyright, werken met EXIF data en bewerken in 1 stuk software doet zonder te moeten uitwijken naar al of niet third party filters en Adobe Bridge voor je beeldbeheer. Bijvoorbeeld, je hebt 12 foto’s van hetzelfde onderwerp maar met verschillende belichting/scherpte en je moet een keuze maken welke foto het gaat worden. Dat is in een paar minuten gedaan in Lightroom terwijl dat in Photoshop echt veel langer duurt.

En toch… er is nog 5% over aan andere software. Want Lightroom kan soms iets niet wat andere software wel kan zoals Photoshop ;-) Voor de finishing touch gebruik ik hoofdzakelijk twee apps. De ene is PortraitPro Studio. Hiermee kan ik razendsnel gezichten retoucheren zonder het oeverloze gedoe met brush, Liquify en Frequency Separation in Photoshop. Een gezicht retouche doe ik in 5 tot 10 minuten. Het andere is de volledige software bundel PhotoFXLab van Topaz Labs. Met name Adjust, Clarity, Detail en Lens Effects gebruik ik regelmatig.

Blog

Posts tagged with fantasy-fotografie

Hoe maak ik mijn foto’s